Cesarstwa Łac

Encyklopedia PWN

prefekt miasta, łac. praefectus urbi,

w starożytnym Rzymie w okresie republiki stanowisko, które zajmował młody arystokrata zastępujący w Rzymie konsulów, gdy odprawiali Święta Latyńskie;

prokurator, łac. procurator,

w starożytnym Rzymie osoba doglądająca interesów innej osoby [łac. procurare ‘zajmować się czyimiś sprawami’], lub reprezentująca ją w określonej sprawie (w zasadzie równa jej stanem i czyniąca to nieodpłatnie);

szkoła,

termin, którego treść ulegała wielowiekowej ewolucji: w starożytnej Grecji określano nim rozmowy myślicieli z uczniami na dowolne tematy, a także miejsce nauczania;

Tessaloniki królestwo,

1204–24 państwo łac., utw. przez krzyżowców w wyniku IV krucjaty;

adwokatura

[łac. advocatus ‘przyzwany na pomoc’],

palestra,

ogół adwokatów i aplikantów adwokackich.

alimenta

[łac. alimentum ‘żywność’],

system państwowego wspomagania biednych rodzin w cesarstwie rzymskim;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>